Chrystus w Ogrójcu (drewno)
Chrystus w Ogrójcu Oliwnym – polichromowana drewniana rzeźba gotycka z ok. 1410-1415 r. z kościoła św. Jakuba na Nowym Mieście w Toruniu.
Obecnie w Muzeum Diecezjalnym w Toruniu.
Rzeźba ta uznawana jest za replikę doskonałej artystycznie figury wapiennej z ok. 1395 r. (zobacz tutaj) obecnie znajdującej się w Muzeum Zamkowym w Malborku, a pochodzącej prawdopodobnie z kościoła Świętojańskiego w Toruniu (z kaplicy Ogrójcowej w tym kościele, dziś już nieistniejącej), wykonanej najprawdopodobniej przez Mistrza Pięknej Madonny Toruńskiej i będącej jednym z najlepszych dzieł tzw. stylu miękkiego na Pomorzu.
Natomiast rzeźba eksponowana w toruńskim Muzeum Diecezjalnym w Toruniu, będąca bezpośrednim nawiązaniem do niej nie dorównuje jej jakością artystyczną, wykazując się mniej realistycznym oddaniem detali, bardziej przysadzistą formą, chociaż i tak zauważa się precyzyjne odzwierciedlenie szczegółów anatomicznych. Najpewniej pochodzi z kościoła św. Jakuba na Nowym Mieście w Toruniu (przykościelnej kaplicy Ogrójcowej).
Natomiast rzeźba eksponowana w toruńskim Muzeum Diecezjalnym w Toruniu, będąca bezpośrednim nawiązaniem do niej nie dorównuje jej jakością artystyczną, wykazując się mniej realistycznym oddaniem detali, bardziej przysadzistą formą, chociaż i tak zauważa się precyzyjne odzwierciedlenie szczegółów anatomicznych. Najpewniej pochodzi z kościoła św. Jakuba na Nowym Mieście w Toruniu (przykościelnej kaplicy Ogrójcowej).
Najpewniej jest to część większej grupy Ogrójcowej – rozbudowanej kompozycji w sztuce gotyckiej szczególnie powszechnej w Europie w XV w. i związanej z tzw. ruchem nowej pobożności (devotio moderna). W skład grupy oprócz klęczącego Chrystusa wchodziły figury śpiących uczniów, nieco wyżej anioł z kielichem goryczy, w tle Judasz na czele siepaczy.
