Kościół Chrystusa Króla

Kościół powstał w latach 1929-1930 - chociaż starania o budowę nowego kościoła na Mokrem podjęto jeszcze przed I wojną światową - wg proj. Kazimierza Ulatowskiego (1884-1975), architekta działającego w Toruniu w okresie 1923-1939 i tworzącego tu kilka znaczących z tego okresu budowli.

Bezpośrednią inspirację stanowiła architektura klasyczna - rzymski Panteon: rotunda nakryta kopuła i poprzedzona portykiem. Tutaj Ulatowski nawiązał do tego klasycznego zabytku w modernistyczny sposób, zachowując okrągłą formę przestrzenną i sklepienie.

Kościół zbudowany jest na planie koła z obszerną kopułą zwieńczoną płaską latarnią z górującą kulą i krzyżem. Ścianę frontonu zdobi płaskorzeźba Chrystusa Króla stojącego na kuli ziemskiej, autorstwa Ignacego Zelka (1894-1961), znanego rzeźbiarza działającego w Toruniu od 1920 r. do śmierci. Jego autorstwa są też stacje drogi krzyżowej wewnątrz kościoła, również z okresu międzywojennego.

Wewnątrz rotundy (o średnicy 30 m i wysokości 22 m) sklepienie kasetonowe na wzór Panteonu w Rzymie, podtrzymywane przez 16 filarów korynckich.

W czasie II wojny światowej był to jedyny kościół w Toruniu, w którym udzielono sakramentu bierzmowania.
Kościół położony jest wśród założenia parkowego o pow. 4 ha.

 

Projekt kościoła zakładał budowę wolno stojącej wysokiej wieży typu campanila, czego jednak nie zrealizowano.