Straż pożarna
Lokalizacja
Budynek remizy strażackiej powstał w latach 1901-1903 dla zawodowej miejskiej straży ogniowej powołanej w 1878 r., mieszczącej się dotąd w Ratuszu Staromiejskim, a także w "pomieszczeniach na sikawki" na miejscu obecnego budynku remizy. Wcześniej jednak, bo w 1862 r. utworzono już regularną straż ochotniczą.
Aktualnie, od 1975 r. mieści się tu Komenda Wojewódzka Państwowej Starży Pożarnej.
Cała architektoniczna forma gmachu w zamyśle nawiązywać ma do toruńskiej architektury gotyckiej. Z jednej strony ma to odwoływać się do gotyku jako "niemieckiego stylu narodowego" przełomu XIX i XX w., a z drugiej nawiązywać do miejscowej tradycji krzyżackiej.
Tutaj dominantą jest wieża nawiązująca do średniowiecznej architektury zamkowej i obronnej.
Oprócz pomieszczeń mieszkalnych i administracyjnych, sypialni dla strażaków, komendantury, w budynku istniały wozownie, stajnie dla koni, magazyn paszy oraz pomieszczenia do przechowywania sprzętu strażackiego.
W latach 1912-1913 w podobnej stylistyce zaprojektowano i wybudowano istniejący do dziś budynek parterowy pomocniczy, przylegający do budynku głównego od wschodu. Miał on pomieścić warsztaty specjalistyczne, mające zaspokoić rosnące potrzeby Straży.
Remizę zbudowano na miejscu rozebranego w końcu XIX wieku systemu średniowiecznych fos i murów miejskich Nowego Miasta. Dzięki uzyskaniu w ten sposób nowych terenów powstały w Toruniu na przełomie XIX i XX wieku w tym pasie wokół Średniowiecznego Zespołu Miejskiego (na tzw. Ringu) inne obiekty, m.in.: Collegium Maius UMK, Sąd Rejonowy, Teatr im. Horzycy, Kościół św. Szczepana, Urząd Miasta, Policja i in.
Aktualnie, od 1975 r. mieści się tu Komenda Wojewódzka Państwowej Starży Pożarnej.
Cała architektoniczna forma gmachu w zamyśle nawiązywać ma do toruńskiej architektury gotyckiej. Z jednej strony ma to odwoływać się do gotyku jako "niemieckiego stylu narodowego" przełomu XIX i XX w., a z drugiej nawiązywać do miejscowej tradycji krzyżackiej.
Tutaj dominantą jest wieża nawiązująca do średniowiecznej architektury zamkowej i obronnej.
Oprócz pomieszczeń mieszkalnych i administracyjnych, sypialni dla strażaków, komendantury, w budynku istniały wozownie, stajnie dla koni, magazyn paszy oraz pomieszczenia do przechowywania sprzętu strażackiego.
W latach 1912-1913 w podobnej stylistyce zaprojektowano i wybudowano istniejący do dziś budynek parterowy pomocniczy, przylegający do budynku głównego od wschodu. Miał on pomieścić warsztaty specjalistyczne, mające zaspokoić rosnące potrzeby Straży.
Remizę zbudowano na miejscu rozebranego w końcu XIX wieku systemu średniowiecznych fos i murów miejskich Nowego Miasta. Dzięki uzyskaniu w ten sposób nowych terenów powstały w Toruniu na przełomie XIX i XX wieku w tym pasie wokół Średniowiecznego Zespołu Miejskiego (na tzw. Ringu) inne obiekty, m.in.: Collegium Maius UMK, Sąd Rejonowy, Teatr im. Horzycy, Kościół św. Szczepana, Urząd Miasta, Policja i in.
