Dawne fabryki pierników

Do czasu rewolucji przemysłowej i wprowadzenia zmechanizowanej produkcji fabrycznej w XIX w. pierniki produkowano w niewielkich warsztatach. Każdy niemal wyrób miał wartość szczególną, bo powstawał na bazie ręcznej snycerki. Teraz artystyczna snycerka piernikarska upadła, a przedstawienia piernikowe stawały się bardziej schematyczne w formie i ubogie w treści. Pierniki przybierały coraz bardziej formę konsumpcyjną, stając się codziennym wyrobem cukierniczym, zatracając swą funkcję estetyczną.

 

W 1876 r. działało w Toruniu 6 firm piernikarskich. Największym, najprężniejszym i najnowocześniejszym zakładem piernikarskim w XIX-wiecznym Toruniu była fabryka "Gustav Weese", której początki sięgają 1760 r. Dziś bezpośrednim kontynuatorem jest Fabryka Cukiernicza "Kopernik", a dawne zabudowania fabryczne mieszczą obecnie Muzeum Toruńskiego Piernika.

Inna większą wytwórnią była fabryka Hermanna Thomasa założona w 1857 r.

Obie te firmy uzyskały tytuł dostawcy cesarskiego i wysyłały swoje wyroby na dwór cesarski.