Toruń nie dba o dziedzictwo (XL: zamek Dybów)

 

W roku 2024 przypada 600 lat historii Dybowa. Niestety dziś ruiny tej królewskiej warowni, jednego z dwóch zamków w Toruniu, są wielkim wstydem tego miasta. Niestety nie jedynym.
Pozostawiony przez lata na pastwę losu, bez opieki, bez zagospodarowania, bez pomysłu popada w coraz większą ruinę i dewastację. Gdyby nie społeczne akcje sprzątania śmieci, wyręczające z obowiązków władze miejskie, ruiny zapewne by tonęły w śmieciach jeszcze bardziej.

 

Ruiny zamku Dybów to kolejny i jaskrawy przykład marnowania potencjału Torunia (zobacz: Marnujący się potencjał). Niewykorzystany obiekt jest żałosną wizytówką Torunia. Jest niczym kula u nogi dla władz miejskich, dla których zapewne lepiej byłoby gdyby ten obiekt nie istniał wcale. Władze Torunia od wielu lat nie wykazują skutecznej i realnej troski, nie dbają o wykorzystanie tego potencjału, o rozbudowanie atrakcyjności Torunia.

Na zamku Dybów w 1452 r., przed wybuchem polsko-krzyżackiej wojny trzynastoletniej (1454-1466), odbywały się rokowania pomiędzy Polską a mieszczanami toruńskimi i pruskimi oraz rozmowy polskiego króla Kazimierza Jagiellończyka z mistrzem krzyżackim,