Spichrze przy ul. Rabiańskiej
Ulica Rabiańska, położona niedaleko nabrzeża portowego była gęsto zabudowana spichrzami, zwłaszcza w jej wschodnim odcinku, gdzie do dziś zachowało się wiele takich gotyckich budowli. Pod murami miejskimi u zbiegu ulic Rabiańskiej, Piekary i Pod Krzywą Wieżą powstał jeden z najbardziej malowniczych zakątków Torunia, jeszcze do dziś doskonale oddający nastrój średniowiecznego miasta hanzeatyckiego.
Na krótkim odcinku ul. Rabiańskiej zachowało się kilka starych spichrzów, m.in.:
pod Rabiańska 3 znajdują się 2 spichrze barokowe z pocz. XVIII w., w XIX w. połączone w jeden budynek i destrukcyjnie przekształcone w dom wielomieszkaniowy czynszowy w latach 50. XX w.
Spichrz wschodni pod tym adresem (po lewej na fotografii, niegdyś Rabiańska 1) stanowił w czasach I Rzeczypospolitej część toruńskiej stacji pocztowej (posthalterni). Został on zbudowany w zachodniej części parceli ul. Żeglarska 7, podczas gdy spichrz zachodni (niegdyś Rabiańska 3) należał do parceli ul. Żeglarska 5) i posiadał bramę i przejazd do niej; odrębne wejście znajdowało sie obok - w miejscu dzisiejszej niszy po prawej.
Pierwotnie ściana wschodnia spichrza wschodniego miała konstrukcję pruskiego muru, nieszczęśliwie zmienioną na obecną w latach 50. XX w.
pod nr Rabiańska 9 spichrz ceglany w formach neogotyckich z 1863-67 r.
pod nr Rabiańska 19 z XV w., przekształcony w XIX w. (obecnie magazyny i pracownie Muzeum Etnograficznego),
pod nr Rabiańska 21 dwa spichrze gotyckie z ok. 1350 r., przebudowane w końcu XIX wieku, połączone ze sobą i przykryte wspólnym dachem, regotyzowane w początku lat 90. XX wieku, przywracając dawny wygląd;
pod Rabiańska 22A mały spichrz-kamienica późnogotycka z początku XVI wieku. W wyniku remontu przeprowadzonego w latach 60. XX w. wykonano rekonstrukcję szczytu schodkowego z jednoczesnym zniszczeniem zachowanych pozostałości szczytu manierystycznego.
