Willa Ossowskiego
Ciekawa okazała biała willa z tympanonem i portykiem kolumnowym w porządku jońskim, zbudowana w 1925 r. dla adwokata Pawła Ossowskiego (1878-1939), wybitnego działacza narodowego, zwolennika politycznej autonomii ziem dawnego zaboru pruskiego.
Dr Ossowski był nie tylko jednym z najbardziej znanych pomorskich adwokatów okresu międzywojennego, ale też starostą chełmińskim (1920-1922), senatorem (1928-1930).
Aresztowany przez Niemców niedługo po zajęciu przez nich Torunia na początku II wojny światowej, osadzony w Okrąglaku. Wykorzystywany do przymusowych robót przy odbudowie mostu na Wiśle (>>>), wysadzonego przez wycofujące się z Torunia wojska polskie; rozstrzelany 28. października 1939 r. na Barbarce, padając ofiarą planowanej eksterminacji inteligencji polskiej.
Architektonicznie budynek nawiązuje do tzw. stylu dworkowego w ujęciu klasycystyczno-barokowym. Obiektów w tej stylistyce powstało w ówczesnym Toruniu jeszcze kilka.
Jego charakterystycznymi elementami są: tympanon i portyk kolumnowy w porządku jońskim, który poprzedza zwartą prostopadłościenną bryłę budynku.
Jego charakterystycznymi elementami są: tympanon i portyk kolumnowy w porządku jońskim, który poprzedza zwartą prostopadłościenną bryłę budynku.
W 1946 r. budynek został wydzierżawiony Uniwersytetowi Mikołaja Kopernika. Po remoncie i adaptacji pomieszczeń umieszczono w nim katedry rzeźby i grafiki Wydziału Sztuk Pięknych, które pozostawały tam do 1976 r. W czterokondygnacyjnym gmachu znajdowało się 17 lokali zakładowych, które były traktowane jako pomieszczenia tymczasowe wydziału nie nadające się do celów uniwersyteckich. W 1976 r. uczelnia przekazała willę miastu za zespół gmachów położonych przy ul. H. Sienkiewicza 6/8 oraz Z. Krasińskiego 75c.
Obecnie po modernizacji i adaptacji jest budynkiem biurowym.