Dawna szkoła średnia dla chłopców

 

Piękny neogotycki budynek, którego budowę ukończono w 1900 r. przeznaczony był dla Szkoły Średniej dla Chłopców (Knaben Mittelschule). Szkoła ta jednak pierwotnie funkcjonowała w budynku przy ul. Jęczmiennej na Nowym Mieście (dawna Szkoła Obywatelska dla Chłopców). Jej przeniesienie tutaj, do nowego budynku, wynikało z reorganizacji placówek szkolnych.
Działała ona tutaj nieprzerwanie do 1920 r. Po włączeniu Torunia i Pomorza do Polski w 1920 r. w budynku rozpoczęła działalność Polska Szkoła Wydziałowa Koedukacyjna. W latach II wojny światowej i okupacji niemieckiej w budynku działała Niemiecka Szkoła Średnia, a także szkoła powszechna. W lutym 1942 r. budynek szkolny został zajęty przez szpital wojskowy.
Z chwilą wyzwolenia Torunia - 1 lutego 1945 r. w budynku zaczął działać radziecki szpital wojskowy. Jednak już od października tegoż roku, po przekazaniu budynku władzom oświatowym, znalazły w nim miejsce trzy szkoły powszechne (podstawowe) w tym Państwowa Szkoła Powszechna dla Dorosłych Nr 1. Później działało tu kilka innych rodzajów szkół. Od 1978 r. działa tu Centrum Kształcenia Ustawicznego.

 

 

Wybudowany gmach szkolny powstał wg zmodyfikowanego i uproszczonego pierwotnego projektu zakładającego znaczną dekoracyjność fasad, zastosowanie wysokich dwuspadowych dachów, mszczytów oraz nadwieszanych wieżyczek.

Budynek w formach neogotyckich wyróżnia się jednak użyciem glazurowanych zielonkawych cegieł oraz kształtek. Najbrdziej rozbudowaną jest elewacja północna (od ul. Dąbrowskiego), gdzie zwieńczenie głównego bloku budynku posiada arkadkową attykę z nadwieszanymi sterczynami w narożach, pośrodku której zastosowano schodkowy szczyt.