Park podworski na Bielawach
LokalizacjaZaniedbany i dziki dziś już park na Bielawach jest marną pozostałością dawnego założenia dworsko-parkowego.
To zabytkowe założenie parkowe zajmuje powierzchnię 3,4 ha i wchodzi w skład dawnego zespołu dworsko-parkowego z końca XVIII wieku, będącego wtedy folwarkiem biskupów włocławskich. Obecna jego forma przestrzenna ukształtowana została na przełomie XIX i XX wieku.
W okresie rozbiorów folwark został sekularyzowany, przeszedł na rzecz państwa niemieckiego i był dzierżawiony i sprzedany (np. w latach 1872-1879 włascicielem był Stanisław Hebanowski). W 1885 r. liczył 816 hektarów.
Ostatnią właścicielką majątku w okresie międzywojennym (1921-1939) była księżna Maria Sułkowska.
Ważnym elementem układu parkowo-dworskiego jest dawny dwór, usytuowany na wschodnim skraju parku, na terenie między parkiem a dawnymi ogrodami użytkowymi - dziś parkingiem Centrum Handlowego Bielawy. Budynek dawnego dworu obecnie tylko w części ma swoją oryginalną formę neogotyckiej architektury z końca XIX w. Pozostała część została przekształcona zupełnie w czasach polskich. Całość obecnie służy jako budynek mieszkalny czynszowy wielomieszkaniowy.
Niestety dziś od długich dziesięcioleci park jest bardzo zaniedbany, a władze miasta nie potrafią znaleźć środków na doprowadzenie tego obszaru do porządku. Z trudem można więc odnaleźć dawny układ przestrzenny tego założenia, który zdążył też porosnąć dziką roślinnością.
Pomimo bliskiej odległości Bielawy nigdy nie należały w czasach historycznych do terytorium Torunia.
