Ogród Muzyków (Złota Góra)
Ogród Muzyków jest elementem zespołu parków i ogrodów ciągnących się na długości ok. 2,5 km w kierunku zachodnim od Starego Miasta, począwszy od Alpinarium przez Planty i Dolinę Marzeń, po Park na Bydgoskim Przedmieściu.
Ogród Muzyków, zlokalizowany między ulicami Chopina, Bydgoską i Al. 500-lecia, w obecnej formie powstał w wyniku modernizacji w 2018 r.
Szczególną atrakcją jest tu muzyczny plac zabaw, wyposażony w takie sprzęty, jak m.in. Grand Marimba, Congas, Tembos, Tubullar Bells, Harmony, Babel Drums itp. Tutaj samodzielnie możesz spróbować brzmienia tych instrumentów oraz wykazać się swoimi talentami muzycznymii :-)
Wśród tutejszych roślin wyróżniają się okazy perukowca o dekoracyjnych różowoszarych szypułkach.
W zachodnim krańcu parku stoi pomnik Stanisława Moniuszki, a we wschodmim zabytkowy, pochodzący z 1843 r. "Grzybek" - drewniany obiekt parkowy z ławką.
Złota Góra
Obszar dziś zajęty przez zachodni odcinek ulicy Chopina i Ogród Muzyków to miejsce dawnej Złotej Góry (niem. Goldberg). Było to naturalne wniesienie wydmowe (piaszczyste), wyrównane (podobnie jak niedaleka np. Piekarska Góra) na początku XIX w. Złota Góra w okresie nowożytnym, a zwłaszcza w XVIII w., była jednym z kilku na terytorium Torunia ośrodków partactwa. Położona była na nieistniejącym już dziś Przedmieściu Starotoruńskim (zobacz: Przedmieścia i dzielnice dawnego Torunia).
Nazwa pochodziła najpewniej od gruntów rodziny Goulthbergów, przybyłych ze Złotoryi na Śląsku, jako jednych z pierwszych osadników w Toruniu. W Radzie toruńskiej pojawia się ta rodzina w wieku XIII.
W okresie zaboru niemieckiego (pruskiego), przed 1830 r. w tym miejscu powstało jedno z dzieł obronnych Twierdzy Toruń - luneta nr VI. Po włączeniu Torunia do II Rzeczypospolitej w 1920 r. dzieło to w latach 20. XX w podzieliło los wielu innych umocnień pierścienia wewnętrznego twierdzy i zostało wyburzone (zobacz położenie lunety VI na mapie sprzed 1877 >>>)
Nazwa pochodziła najpewniej od gruntów rodziny Goulthbergów, przybyłych ze Złotoryi na Śląsku, jako jednych z pierwszych osadników w Toruniu. W Radzie toruńskiej pojawia się ta rodzina w wieku XIII.
W okresie zaboru niemieckiego (pruskiego), przed 1830 r. w tym miejscu powstało jedno z dzieł obronnych Twierdzy Toruń - luneta nr VI. Po włączeniu Torunia do II Rzeczypospolitej w 1920 r. dzieło to w latach 20. XX w podzieliło los wielu innych umocnień pierścienia wewnętrznego twierdzy i zostało wyburzone (zobacz położenie lunety VI na mapie sprzed 1877 >>>)
Oprac. Arkadiusz Skonieczny, data publikacji: 16-05-2019
Zobacz też:
Powrót do: