Koszary Racławickie
Lokalizacja:To obiekt wzniesiony w latach 1819-1822 r. w stylu klasycystycznym, dla potrzeb rozbudowującej się właśnie Twierdzy Toruń, po niedawnym ponownym przejęciu Torunia przez Królestwo Prus.
Stacjonowały tu oddziały pruskiej piechoty i artylerii, łącznie 275 żołnierzy.
Poza funkcją koszarową budowla ta miała zadanie obronne. Od strony wschodniej posiadała otwory strzelnicze, dostosowane do broni ręcznej oraz do mniejszych dział. Mogła więc spełniać funkcje potężnej kaponiery. Między 3. a 4. kondygnacją Koszary posiadały wzmocnienie przeciwbombowe w postaci tzw. poduszki piaskowej - przestrzeni wypełnionej amortyzującym piaskiem o grubości 1,6 m; niestety została usunięta w czasie adaptacji na hotel po 2002 r., co nie obyło sie bez głosów protestu ze strony niektórych historyków sztuki i konserwatorów.
Na zachód od Koszar usypany był wał, natomiast na przedłużeniu ściany południowej budynku, równolegle do Wisły wzniesiono mur forteczny, osłaniający nowo wybudowany wał (mur ten przerwano budując na przełomie lat 60. i 70. XX wieku zjazd z mostu im. Piłsudskiego - połączenie z Bulwarem Filadelfijskim).
Obecna nazwa nadana została najprawdopodobniej w ramach szerokiej akcji zastępowania nazw niemieckich polskimi, tuż po przyłączeniu Torunia i części Pomorza do Polski, w styczniu 1920 r. (zobacz: Polska odzyskuje Pomorze).
Poza funkcją koszarową budowla ta miała zadanie obronne. Od strony wschodniej posiadała otwory strzelnicze, dostosowane do broni ręcznej oraz do mniejszych dział. Mogła więc spełniać funkcje potężnej kaponiery. Między 3. a 4. kondygnacją Koszary posiadały wzmocnienie przeciwbombowe w postaci tzw. poduszki piaskowej - przestrzeni wypełnionej amortyzującym piaskiem o grubości 1,6 m; niestety została usunięta w czasie adaptacji na hotel po 2002 r., co nie obyło sie bez głosów protestu ze strony niektórych historyków sztuki i konserwatorów.
Na zachód od Koszar usypany był wał, natomiast na przedłużeniu ściany południowej budynku, równolegle do Wisły wzniesiono mur forteczny, osłaniający nowo wybudowany wał (mur ten przerwano budując na przełomie lat 60. i 70. XX wieku zjazd z mostu im. Piłsudskiego - połączenie z Bulwarem Filadelfijskim).
Obecna nazwa nadana została najprawdopodobniej w ramach szerokiej akcji zastępowania nazw niemieckich polskimi, tuż po przyłączeniu Torunia i części Pomorza do Polski, w styczniu 1920 r. (zobacz: Polska odzyskuje Pomorze).
W latach 1920-1925 obiekt mieścił siedzibę Flotylli Wiślanej, a w 1921 r. umieszczono tu także radiostację polskiej Marynarki Wojennej. W latach 1925-1938 mieściła się tu pierwsza polska Oficerska Szkoła Marynarki Wojennej, poprzedniczka dziś działającej w Gdyni Akademii Marynarki Wojennej (zobacz: Toruń morski międzywojenny).
Po II wojnie światowej, w latach 1957-1993 mieścił się tu internat Zespołu Szkół Budowlanych, po likwidacji którego budynek niszczał, stając się w 1999 r. własnością miasta, od końca 2001 r. adaptowany na cele hotelowe.
Budynek Koszar stoi na miejscu zburzonych w 1656 r. zabudowań kościoła św. Ducha i klasztoru Benedyktynek oraz cmentarza benedyktyńskiego (zobacz: "Potop" szwedzki w Toruniu).
Zobacz też:
Powrót do:
