Gmach Muzeum Ziemi Pomorskiej
LokalizacjaPierwotnym przeznaczeniem tego modernistycznego gmachu miała być nowa siedziba Muzeum Ziemi Pomorskiej im. marsz. J. Piłsudskiego oraz archiwum i biblioteki. Wszystko to miało wzmocnić życie narodowe polskie na Pomorzu w okresie po rozbiorach (zobacz: Polska odzyskuje Pomorze) oraz przyczynić się do zrealizowania zamierzeń uruchomienia w Toruniu uniwersytetu (zobacz: Toruń jako ośrodek naukowy i uniwersytecki).
Budowę rozpoczęto w 1937 r.
W 1939 r. gmach był praktycznie gotowy, niestety wybuch wojny przerwał plany ulokowania muzeum. Budynek został wykończony przez Niemców w pierwszych miesiącach okupacji i przeznaczony na szkołę inżynierii lotniczej (Ingenieurschule für Luftfahrttechnik).
W 1939 r. gmach był praktycznie gotowy, niestety wybuch wojny przerwał plany ulokowania muzeum. Budynek został wykończony przez Niemców w pierwszych miesiącach okupacji i przeznaczony na szkołę inżynierii lotniczej (Ingenieurschule für Luftfahrttechnik).
Hitlerowcy ograniczyli zbiory muzealne, tak, by mogły świadczyć o niemieckości Pomorza i Torunia, umieszczając je w dawnym Pałacu Meissnera przy Rynku Staromiejskim 7. Organizowali propagandowe wystawy o potędze III Rzeszy, a w 1945 r. część zbiorów wywieźli (zobacz: Straty II wojny światowej w Toruniu).
W 1945 r. muzeum zostało reaktywowane pod nazwą Muzeum Miejskie z siedzibą w Ratuszu Staromiejskim. Odnaleziono znaczną część zagubionych i wywiezionych zbiorów, dzięki dużemu zaangażowaniu Haliny Załęskiej. 1 stycznia 1950 r. muzeum upaństwowiono i nadano nazwę Muzeum Pomorskie w Toruniu. Zgodnie z przedwojennymi planami awansowało ono do rangi placówki ministerialnej. Zaczęło sprawować nadzór nad zbiorami całego ówczesnego województwa bydgoskiego (>>>). Jednak na skutek nacisków bydgoskich działaczy partyjnych, 21 grudnia 1955 r. obniżono jego rangę z rządowej na regionalną, przekazując we władanie Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Bydgoszczy, która 25 sierpnia dodatkowo osłabiła jego znaczenie i zmieniła nazwę na Muzeum w Toruniu. Od 1965 r. działa do dziś jako Muzeum Okręgowe.
W 1945 r. muzeum zostało reaktywowane pod nazwą Muzeum Miejskie z siedzibą w Ratuszu Staromiejskim. Odnaleziono znaczną część zagubionych i wywiezionych zbiorów, dzięki dużemu zaangażowaniu Haliny Załęskiej. 1 stycznia 1950 r. muzeum upaństwowiono i nadano nazwę Muzeum Pomorskie w Toruniu. Zgodnie z przedwojennymi planami awansowało ono do rangi placówki ministerialnej. Zaczęło sprawować nadzór nad zbiorami całego ówczesnego województwa bydgoskiego (>>>). Jednak na skutek nacisków bydgoskich działaczy partyjnych, 21 grudnia 1955 r. obniżono jego rangę z rządowej na regionalną, przekazując we władanie Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Bydgoszczy, która 25 sierpnia dodatkowo osłabiła jego znaczenie i zmieniła nazwę na Muzeum w Toruniu. Od 1965 r. działa do dziś jako Muzeum Okręgowe.
Budynek przy ul. Chopina po wojnie w 1945 r. służył jako radziecki szpital wojskowy, a w 1947 r. został przekazany Uniwersytetowi Mikołaja Kopernika na siedzibę Biblioteki Uniwersyteckiej, pełniąc tę funkcję do czasu budowy miasteczka akademickiego na Bielanach w 1973 r. i przeniesienia tam biblioteki. Od tego czasu budynek mieści Instytut Matematyki (od 1993 r. Wydział Matematyki i Informatyki).
W 2005 r. rozpoczęto rozbudowę gmachu o nowe skrzydła od strony północnej.
W 2005 r. rozpoczęto rozbudowę gmachu o nowe skrzydła od strony północnej.
